Faktoring to wyjątkowa usługa finansowa, która pozwala przedsiębiorcom pozostającym w trudnej sytuacji finansowej na uzyskanie finansowania w bardzo krótkim czasie. Istotą jest tutaj sprzedaż faktur wyspecjalizowanemu podmiotowi zewnętrznemu, który następnie jest odpowiedzialny za egzekwowanie należności od kontrahenta przedsiębiorcy. Co trzeba wiedzieć o umowie faktoringowej? Szereg przydatnych porad i wskazówek przedstawiamy w poniższym poradniku. Zapraszamy do lektury.
Czym jest faktoring?
Faktoring to określenie dla usługi finansowej polegającej na tym, że faktor, czyli wyspecjalizowana firma faktoringowa kupuje nieprzeterminowane faktury od faktoranta, czyli przedsiębiorcy. W zamian za to firma faktoringowa przekazuje przedsiębiorcy określoną kwotę, a następnie to ona jest już odpowiedzialna za egzekwowanie należności od kontrahenta.
Z roku na rok usługi faktoringowe cieszą się coraz większym zainteresowaniem. Ogromna popularność tego rozwiązania wynika z tego, iż bardzo wielu przedsiębiorców w związku z potrzebami kontrahentów wystawia im faktury z bardzo długim terminem płatności, który wynosi w niektórych przypadkach nawet do 90 dni. To z kolei powoduje, że istnieje bardzo poważne ryzyko związane z możliwością wystąpienia niewypłacalności. W przypadku, gdy postawi się na faktoring, można otrzymać środki w bardzo krótkim czasie, dzięki czemu można znacznie ograniczyć prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych zatorów płatniczych.
Rola odbiorcy
Oprócz faktora i faktoranta należy też zwrócić uwagę na odbiorcę. Pomimo tego, iż nie jest on stroną umowy faktoringu, to jednak bierze udział w całym tym procesie. Mianem tym określa się przedsiębiorcę będącego dłużnikiem faktoranta. Jak wiadomo, transakcja handlowa zawarta między faktorantem i odbiorcą stanowi źródło wierzytelności wykupywane przez faktora.
Umowa faktoringu – co trzeba o niej wiedzieć?
Warto wiedzieć, że pojęcie faktora, faktoranta oraz odbiorcy nie posiada swojej definicji w jakimkolwiek akcie prawnym – bazuje się w tym względzie na praktyce, czyli zwartych umowach faktoringowych. Przyczyną jest to, iż umowy faktoringowe zalicza się do grona umów nienazwanych.
To z kolei sprawia, że takie umowy nie są uregulowane przez przepisy Kodeksu cywilnego. W tym przypadku stosuje się zasadę swobody umów, przy jednoczesnym zachowaniu zgodności z ogólnymi zapisami prawa. Umowa faktoringowa jest zawierana między faktorantem – dostawcą określonych usług bądź produktów oraz faktorem, który ma za zadanie skupić wierzytelności od faktoranta. W rzeczywistości umowa faktoringowa zakłada, że faktorant dokonuje cesji wierzytelności pochodzącej z każdej faktury na faktora, zaś później uzyskuje środki pomniejszone o prowizję pobraną przez wyspecjalizowaną firmę faktoringową. Należy nadmienić, że umowa faktoringowa zawsze może również zostać rozszerzona o dodatkowe usługi finansowe bądź ubezpieczona. Szczegółowe informacje na temat umowy faktoringu dostępne są na stronie https://pragmago.pl/porada/faktor-i-fakorant-strony-umowy-faktoringu/.